Literatura

~ A JA… JA PATRZĘ… (wiersz)

Krzysztof Maria Szarszewski

 

      ~ A JA… JA PATRZĘ…
 
Refleksyjnie jakoś spostrzegam 
paradoksalnie bezrozumną galopadę życia
między krótkimi jaźni oddechami 
utrudzeń niemych ciał
gdzie Księżyc w niedopełni incognito 
pomiędzy gwiazd regimentami 
zbierającymi planety z eteru miraży
podgląda bezimiennych…
przelewających się bez końca
za galaktyki… gdzie inne lśnią słońca
 
Napar z fusów wersów życia
opar istnień w kirze atramentu nieba 
świat nieświat
lecz jakimś imperatywem odgórnym 
żyć trzeba, smucić i uśmiechać
by wsłuchiwać się w dźwięki życia 
na granicy cienia
w odgłosy kroków i rezonanse głosów
krzyczeć trzeba mi… szeptać
czasem śpiewać
w ostatnim świetle ofiarowanym zieleni
 
A ja…
ja patrzę na to wszystko wokół
w doń równoległej ciszy
odliczając czas od początku swego 
nadludzkim odruchem
usiłując gonić coś wzniosłego 
przed czymś plugawym uciekać
pragnąc nie wiadomo czego dociec
czego doczekać
 

⊰Ҝற$⊱……………………………………………………………Toruń ~ 26 marca '19

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
michal
michal 26 marca 2019, 20:49
A ja też patrzę..
przysłano: 26 marca 2019 (historia)

Inne teksty autora

~ LAMBADA NO MUE CORAÇÃO
Krzysztof Maria Szarszewski
~ „DZIEWCZYNA O PERŁOWYCH WŁOSACH”
Krzysztof Maria Szarszewski
~ NIE WOLNO ZAMILKNĄĆ ORKIESTRZE
Krzysztof Maria Szarszewski
~ BYĆ… BY BYĆ I BYĆ
Krzysztof Maria Szarszewski
~ CZŁOWIEK NIEWSPÓŁCZESNY
Krzysztof Maria Szarszewski
~ GDZIE NIE WSCHODZI JEDNO SŁOŃCE
Krzysztof Maria Szarszewski
~ DLA PANI A K$ AMIT RÓŻ
Krzysztof Maria Szarszewski
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca