Apokalipsa (wiersz)

jesteś jakaś dziwna
 mokre prześcieradło

Bóg nie będzie karmił ptaków 
spojrzał czysto na rzeczywistość

serce przebite strzałą
 krew na koszulce

wycieram
wylewa się z tętnic

księżyc zmęczony

wszystko mu zwisa
niebo usiane meteorami
kometa leniwa jej ogon 

kryzys zawsze wśród biednych dzielnic
rząd upada razem z biurami podróży

drzwiami ktoś trzaśnie
nigdy nie po umieramy

płonie Notre Dame