zawieszenia (wiersz)

języki iskrzą

w gębach zegarów

wszyscy chorzy na zdrowie

szukają cudownej recepty

na wieczność albo dietę

przytulam kostuchę

znamy się od urodzenia

najwierniejsza i najcichsza

pije ze mną do dna

nad spieniona ulicą

biegnie wiadukt do wczoraj

nieprzespane noce tłuką

o sklepienie czaszki

już czas myć zęby

wieczność jest w nas uwięziona

żadna dieta jej nie zaszkodzi