nie ma już dziś (wiersz)

otwórz oczy skoro świt 
zamknij łzy na wieki 

pod powiekami
w bursztynowym szkle 

ile możemy trwać bez siebie 
na oceanu dnie
w muszli z perełką w środku 
w szumie mórz

bez zorzy 
która z kropel tworzy sen 

o lepszym wczoraj bo

nie ma już dziś 
tam gdzie  życie

tam  rodzi się śmierć