przerwany lot (wiersz)
Irena Świerżyńska
czarny kąt i głuche ściany
krąg zamknięty
zamotany
w środku dym i ból
katusze
nikt nie broni
gdzie - ktoś bliski
dziecię
ciernie dusi samo
swój i swoja głowa pusta
posiekany groch z kapustą
wichry nosi
głąb zostaje
tępy
zranił
lot przerwany
już - nie płacze
płynie spokój
i dusza niewinna raczkuje po niebie
puch anielski utuli
zanuci
lulajże - lulaj
na zawsze
malutka
24 czerwiec 2019 r
przysłano:
25 czerwca 2019
(historia)
przysłał
Irena Świerżyńska –
25 czerwca 2019, 16:31
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się