zburzony świat (wiersz)

wzrok przeciska w oknach kit
przez drzwi ktoś wciska nos
palcem pokazują nam jak żyć 
wiedziałem nie mogło dobrze być 

układał się dzień nie bolało nic
rezonans ciał astral dusz 
nie błądziłem  ty nie błądziłaś 
wiatr zamieszał w myślach
zepsuty sen zerwałem noc 

ciebie nie było obok 
sam przy oknie zaglądałem w dal 
po śladach szedłem nie było cię 
deszcz zmył trop zdeptany jak cień 
przesuwałem się szpitalnym korytarzem 

zapach krat metaliczny trzask 
papieros tabletka gorzki smak
zasypiam obudź za dnia