makatka przepełniona (wiersz)

Już za chwilę będzie lało

proszę państwa, będzie burza!

Podejrzany o niestałość

dzień się czochra w bladych różach.

Już w czereśni stara sroka

skrzeczy wróżby nienawistne,

wiatrem niespełniony tokarz

ikebany składa z liści.

Pierwsze krople łzami bogów

przyginają karki makom,

konik polny ze stonogą

pod kamieniem się ślimaczą.

Nagle błysk i grzmot po chwili,

pękło niebo pajęczyną...

Cakby strzelec się pomylił

i od swego strzału zginął?

Dwoje ludzi w starym domu

słucha świeczki z panem Bachem...

„Zobacz miła, taki piorun

jak to całe życie nasze”.

Już po deszczu. Już po burzy.

Kot na psa tak patrzy mądrze

jakby chciał mu z pcheł wywróżyć:

będzie jeszcze jeden pogrzeb.