nadbrzeże (wiersz)

łza wpada do kieliszka

w wódce odciska krąg

zanim dotknie dna

i do dna z łzą

oddychaj tylko zegarem

zanim wskazówki się utopią

mieliśmy tyle marzeń

nasze sny były tak czyste

chcę wytrwać mimo to

przykryj mnie cieniem

nie ma już ciepła

we wspomnieniach zostały iskry

one ogrzeją powieki

nie będę modlił się za siebie

lepsze usta wyszepczą prośbę

egzaltowany idiota opowie o miłości

mam tylko teraz i cały wszechświat

ostatni oddech to zbyt długo

rzeka już czeka na proch