Krótki oddech (wiersz)

Znalazłam kilka starych listów.

Nie ma w tym nic złego, że słowa

zasypiają w chmurach. Wypalam

skręta i myśl jest lotniejsza. Czekam

bez lęku, kiedy niedźwiedzia łapa

dosięgnie wnętrza - pustego wnętrza.

Rozumiem, dlaczego każesz wracać;

góry lodowe są niebezpieczne.

Nadeszły dni, w których zmarzlina

rządzi porządkiem historii i pleni się

prawo silniejszego. To nie jest dobre.

Zapominam swojego imienia.