Krainę spowiła mgła,
niknie ona powoli.
Na środku: rośnie drzewo,
rodzące złote słowa.
Rozdwajają się rzeki :
wydarzeń, mitów, legend…
Głębiej rośnie piękny kwiat,
mający zapach narkozy.
Na skraju stoi rzeźba :
„srebrny- spiżowy człowiek”.
Gdy mgła się rozproszyła,
na twarze marzycieli
spłynęły życiodajne,
pełne łaski promienie.