Fuga (wiersz)
Krystyna Morawska
Teraz już wiem,
komu służą myśli ukryte w wersach
i dlaczego krążą w blasku księżyca,
wygrywając te same melodie.
Duchy dzieciństwa nie uciekły
w inny świat. Przykleiły się do palców,
jakby chciały zapisać najważniejsze
słowa, ale i woda oczyszcza z brudu.
Poznałam imię, które odsłania się
tylko w zodiakalnym świetle;
jednak wciąż jeszcze płynie i tętni.
Mówisz - życie jest najważniejsze,
tylko czy na pewno moje,
w milczeniu spoglądam za siebie.
wyśmienity
3 głosy
1 osoba ma ten tekst w ulubionych
Usunięto 1 komentarz
przysłano:
24 września 2019
(historia)
przysłał
Krystyna Morawska –
24 września 2019, 23:06
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się