Poeta 'na wydaniu' (wiersz)

nie czeka, kiedy słońce zacznie gasnąć.

Zamyka świat metaforą, potem pędzi dalej.

Na zakręcie ominie ciszę po wyniosłych

słowach i stworzy najprostsze fundamenty.

Rozkołysane treści są zbyt groźne.

Powstanie wiersz, który przyciągnie planety.

Tłum będzie się pchał ze wszystkich stron;

owacje i brawa na stojąco.

Bycie zwyczajnym nie jest obrazą

- tego jestem pewna.