zbyt krótki wiersz o miłości (wiersz)

Potem obojgu nam nieobca
tęcza rozbarwi się nad ranem,
byś mogła nie zapomnieć chłopca,
którego imię zapomniane.

Wybuchnie jesień kroplą smutku,
pewnie pomyślisz: trudno, bywa,
że to, co się zapija wódką
to jest ta miłość chybotliwa.

I spojrzysz w niebo spopod wierszy,
które zwiastują świata piękno...
Pomyślisz: trudno, nie on pierwszy,
któremu moje serce pękło.