od nowa (wiersz)

nasza bezradna ojczyzna

próbuje zasłaniać się wiarą

kiedy brakuje rozumu

zostaje serce i krew niewinnych

„warszawskie dzieci pójdziemy w bój”

śpiewa tłum roześmiany

los drwi z nas ponownie

flagi nad głowami chochołów

mieliśmy złoty róg

modlitwy jak noże

przeciwko tym i tamtym

ranią tego którego proszą

targowica jak feniks

wznosi czarne ręce

to już było

i idzie znowu