skrawek tęsknoty (wiersz)

telepatycznie widzę błękit w oczach
słowa zbędnością wyrażają cię
postać nade skromna podoba się

wyjeżdżam na jakiś czas
wyobraź sobie ciepło na dłoniach
dotyk w pamięci smak ust

wzajemności brakiem zastąp ciepłą czekoladą
wracam przez jeden długi dzień
droga skrócona w obliczu wieczności

rozpływamy się w myślach
czuły jeden gest jedno słowo

będę wiatrem wodą
objąć cię w ramiona
usnąć tak na jeden rok

kocham rozpuszczony we włosach pośród tańcu
odliczam kroki rytm bitem na skroniach

bez ciebie znikam zapadam się pod gruntem
wspominam lato boso

było nam zajefajnie