Literatura

Odejście (wiersz)

Błażej Szuman

 

Zamykam oczy, może otwieram
w niebo spoglądam. Jakieś białe...
Nie wiem czy żyję, czy umieram
Boję się wiedzieć, więc nie pytałem.

Łzy mi podano, wiszą w kroplówce,
nadziei płynnej klepsydrze.
Leżę jak mięso na śmierci stołówce
Ta zaraz serce mi wydrze.

Są jakieś słowa, kilka zeszytów.
W zaświat ma dusza migruje
Zostało na chwilę niebo z sufitu
I wiersz jakiś kiedyś
ktoś ekshumuje.

 


niczego sobie 2 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 17 listopada 2019 (historia)

Inne teksty autora

Limeryk w koronie
Błażej Szuman
Mleko
Błażej Szuman
Mglistość twoich oczu
Błażej Szuman
Miłość bezbłędna
Błażej Szuman
Jeniec
Błażej Szuman
Ciche dni
Błażej Szuman
Byłem
Błażej Szuman
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca