Literatura

Idąc (wiersz)

Andrzej W.

 

Ludzie przez życie idąc,

zło czynią nieumyślnie.

Potem spadają w nicość

Jak z drzew zwiędnięte liście.

Ludzie idąc przez życie

głupotą grzeszą tylko,

buszując wśród urojeń

za szczęścia zwiewną chwilką.

Ludzie przez życie idąc,

kroczą dostojnie, dumnie,

jakby nie pamiętali,

że koniec marszu – w trumnie.

Ludzie na świat przychodząc,

chcą się w nim zadomowić.

A przecież tylko wieczność

jest domem człowiekowi.


dobry 4 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Krystyna Morawska
Krystyna Morawska 28 listopada 2019, 22:58
Ludzie idąc przez życie - prawidłowy zapis ( bez inwersji)
Mithril
Mithril 29 listopada 2019, 16:02
...sztambuchowiec
przysłano: 28 listopada 2019 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca