Debet (wiersz)

raz... dwa... trzy…

co to za sort upiorów?

1. ja:

życie pod debet
i kalkulator kredytowy

pełzam wciąż klnę 

na biesa bessy
spijając gęstą śmietankę <od-setek>

2. ty:

zrefinansowany, z licencją
w rezerwuarach kapitału
nominalny samorodek platyny
zbliżasz ku samozagładzie

szykowna antycząsteczko
w nadprzestrzeni barionów
obserwujesz ciemną stronę snu
zaradną. kliniczną, bez osi symetrii

3. oni:

antymateria duszy
pyskaty bazar spekulantów. są...
wiekuistym fasonem kontestacji
zgrzytliwym przesileniem

wszechświat kiśnie
cybernetyczny totem finansjery
gwiazdy w oddali platynowy tygielek

gorycz udręki 

kanały odpływów
to lejki filtracyjne boleści

nuworysze abstrakcyjnego życia
a gdzie

ich sprawność dedukcji?

7 listopad 2014 r
—