spacer (wiersz)

już czas 

wychodzisz z psem 
wyprowadzasz myśli skołatane 

zapalasz papierosa by zgasł 

wzdłuż po szarym bruku

idziesz szarą ścieżką 
szlifujesz krawężniki

 popiół spadł 

pełne kosze
 głowa pełna od problemów 

widzisz dzień otwiera się 
musisz radę dać 

wychodzisz z domu 
wszakże tam ludzie umierają 

rozwiązujesz węzły

pogadasz z sąsiadem 

on  nie jest czysty wolny od słów
pogryziony przez wewnętrzny lęk