Światło (wiersz)
Konrad Koper
Światło pada z zewnątrz
do wnętrza mojej duszy.
Odbija się od luster :
krzywych, wklęsłych, wypukłych…
Rozprasza się w pryzmacie.
Potem pada na kartkę,
puszcza barwne zajączki.
niczego sobie
5 głosów
1 osoba ma ten tekst w ulubionych
przysłano:
13 stycznia 2020
(historia)
przysłał
Konrad Koper –
13 stycznia 2020, 17:15
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się