Bez retuszu (wiersz)
Krystyna Morawska
Kiedy wchodzę do domu, staram się
oddychać spokojnie. Jaśnieją oczy,
szybki rytm serca płoszy pamięć.
W surrealizmie przedmioty ożywają
światłem z innego świata.
I uderza tęsknota za tamtą dziewczyną.
Każdego dnia sięgała po gwiazdy,
teraz warstwa pyłu otacza portret.
Czuję wdzięczność,
bo jak nazwać stan, który pozostawia
ciepłe fale. Od was początek trwania.
Palec na ustach - o nic nie pytam.
niczego sobie+
3 głosy
przysłano:
16 stycznia 2020
(historia)
przysłał
Krystyna Morawska –
16 stycznia 2020, 20:04
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
pięknem z innego świata."
- daleko posunięte stwierdzenie nie pociągające za sobą owej "jednoznaczności", gdyż surrealizm przejawia się na różnych poziomach twórczych, kompozycyjnych, czy inspiracyjnych rzadko utrzymujący niby początkowo obrany kierunek, nurt - modę fantazję niejednokrotnie przerażającą