empatia (wiersz)

życie jest wartością

więc trzeba jej bronić

odbierając

tak łatwo odwrócić się plecami

albo krzykiem poprzeć rękę

zaciśniętą w pięść

mamy swoje historie

mamy własne racje

w tle jest tylko śmierć

pamiętajmy żywych mimo że umarli

uśmiechy i ciepłe słowa

podwórka pełne bawiących się dzieci

wszędzie są tacy

którzy licytują cierpienia

współczucie to godność

odwróceni tak niewinni

jak ręce w kieszeniach i szare powieki

pojednanie dla nich zbyt trudne

przyzwoitość jest zawsze własna

nigdy wspólna