na palcach (wiersz)

na wystawie stoją przecenione anioły

wyśnij im sny o skrzydłach

karuzela zaciera kształt

im mniej ostro tym głębiej tnie

w malignie albo przy nadziei

opowiada niespełnione historie

słowa roztopione w wielkim piecu

rozgrzane wleją się do ust

zostawmy sobie drzwi w chmurach

uciekniemy kiedy wybuchną wulkany

ogień z papieru nie oczyści pustki

witryna sklepu jest miarą

ktoś jak ty ktoś jak ja

epileptycy wśród tancerzy

albo rybki w akwarium 

nie da się przejść obok niczego