struny (wiersz)

wysokość ucieka w dół

przez wszystkie cykle

aż do pustej stacji

wiatr rwie rozkład jazdy

krople szkła odbijają resztki deszczu

czarnego jak olej w strzykawce

magia opuszczonych miejsc

gdzie cisza jest pętlą

tam szczerość otwiera oczy

albo skrzydła z nadgarstków

usta pod obcasem

proszą o koniec snów

masz wszystko

kiedy niczego nie potrzebujesz

tak po prostu

jeżeli kolana prostują się jeszcze

stań na krawędzi

dalej jest tylko wolność

albo kolejne misterium