Dożynki (wiersz)

Bracie!

sołtys i kapłan na polu

poobiednią drzemką splątani

cytrynówką umorusane usta

patrz!

sąsiadka łechce żurek

mysz polna zbiegła

wystraszona, że muzyka głośna

grają, grają dudy na wesele

na gody panny wiankowe

ogniki cielesne, przaśne

rozochocone jemioły

Jak nie wrzaśnie dziołcha

rozebrana!

krzykiem zniewoli chochoła

dziatwa otwiera pyska

śpiew jastrzębia zgoła

uspokaja dudy

na polach słoma zebrana

łanem, wrzosem niesie gusła