toast najgłębszy (wiersz)

Za was wypijmy i za nas,
za chybotliwość ludzkiej świecy,
za ziemię czarną i za piach,
w których nam kiedyś przyjdzie nie żyć.

Za czas wypijmy i na czas,
za dziś, pojutrze i nie teraz,
za wszechobecny w życiu strach,
że wybierajac nie wybierasz.

Za noc wypijmy i za dzień
za nadwrażliwość w kawiarence,
za bliskość zaognionych serc,
za miłość pijmy! 
I nic więcej...