Krzyk (wiersz)
Konrad Koper
Stoję na pomoście nad
głębokim, bezkresnym, tajemniczym… morzem.
Symbolizuje one niepoznane życie.
Przejęty krzyczę.
niczego sobie
3 głosy
przysłano:
21 marca 2020
(historia)
przysłał
Konrad Koper –
21 marca 2020, 19:12
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
To strach lub poznanie prawdy. Ale most nad morzem? Wybacz. Tunel, to jeszcze zrozumiem. youtu.be/vAmkFKLnl8c Chociaż, znalazłam
youtu.be/TW7fuj4Al80 piękny.
Mithril czy mój wiersz o podkładach, tych co używamy jak ktoś się moczy, to też podstawówka? Chyba tak, przecież dorośli nie sikają pod siebie. No nie wszyscy...:-))
Mithril czy mój wiersz o podkładach, tych co używamy jak ktoś się moczy, to też podstawówka? Chyba tak, przecież dorośli nie sikają pod siebie. No nie wszyscy...:-))"
...ciebie zachwyca każdy gniot i ok, twoje prawo, ale po co to komentowanie komentarza ze swoim płytkim gustem?
- tego nie wiem i nie chcę wiedzieć uprzedzając jałową wymianę.
HOWK!