~ STARY WIERSZ
W ciemnej jak sadza materii nade mną
Przerażająco dramatyczna jest aury czerń
Jak niczym nieoczekiwana eutanazja
Pijanego mgieł ukochaniem poety
Gdy komety pogubił gdzieś hen
A znalazł swój stary wiersz
Jak lawę na niebie
I ucichły wiatr
Zdziwienie między dwoma tchnieniami
Jest niczym kolaps gwiazdy Super Nowej
Niemoc pragnienia nieba na własność
W requiem dla złej przepowiedni
Zapisanej czarcim atramentem
W tamtym starym wierszu
Jak w lawie na niebie
Ucichłym wietrze
⊰Ҝற$⊱………………………………………………… Toruń ~ 5 marca '16
