…Я свяжу тебе жизнь (Беляева Валентина)

Andrzej Feret

…Я свяжу тебе жизнь

 

Беляева Валентина

 

Я свяжу тебе жизнь
Из пушистых мохеровых ниток.
Я свяжу тебе жизнь,
Не солгу [1] ни единой петли.
Я свяжу тебе жизнь,
Где узором [2] по полю молитвы-
Пожелания счастья
В лучах [3] настоящей любви.
Я свяжу тебе жизнь
Из веселой [4] меланжевой пряжи.[5]
Я свяжу тебе жизнь
И потом [6] от души подарю.[7]
Где я нитки беру? [8]
Никому никогда не признаюсь:
Чтоб [9] связать [10] тебе жизнь,
Я [12] тайком [11] распускаю свою.

 

https://www.stihi.ru/2010/06/15/7610

 

http://ros-kolokol.ru/publitsistika/istoriya-avtora-odnogo-stihotvoreniya.html?fbclid=IwAR1kCcwnyYuCwd1oE9VY3Km0mywLRws8ONaG6p85zvCBIZhhPPsqShfiYCo

 

Walentyna Bielajewa

 

… Zawiążę tobie życie

 

Zawiążę tobie życie

Z puszystych moherowych nitek.

Zawiążę tobie życie,

Nie oszukam [1] ani jednej pętli.

Zawiążę tobie życie,

Gdzie witrażem [2] na polu modlitwy –

Życzenia szczęścia

W błyskach [3] prawdziwej miłości.

Zawiążę tobie życie

Z jowialnej [4] melanżowej przędzy. [5]

Zawiążę tobie życie

Następnie [6] z duszy obdarzę.[7]

Gdzie ja nitki czeszę? [8]

Nikomu nigdy nie powiem:

Choć [9] sprząść [10] tobie życie,

Tajemnie [11] ja [12] rozpuszczam swoją .

 

 

 

 

Wyrazy, które dokładnie sprawdziłem:

 

[1] обмануть (oszukać) / солгать (okłamać) – synonimy

[2] brałem pod uwagę następujące słowa: rysunkiem, obrazem, ornamentem, wzorem, witrażem, mozaiką, ażurem, tkaniną, żłobieniem

[3] лучах – promieniach, synonimy: blaskach, błyskach

[4] веселый – wesoły, pogodny, dobroduszny, jowialny, radosny życiowo,

[5] пряжа – przędza, nić, sznurek

[6] потом – potem, później, następnie

[7] подарю – podaruję, obdaruję, obdarzę, obłożę (brałem również pod uwagę)

[8] беру – czerpię, biorę, czeszę (w przekazie tego wiersza dotyczy przędzy), przędę (w przekazie tego wiersza dotyczy przędzy)

[9] чтоб(ы) – żeby, aby, gdyby, po to, choć(by)

[10] связать – połączyć, spleść, zespawać, zakuć, scementować, połączyć, zacieśnić, związać, zakręcić, sprząść, zawiązać

[11] тайком – tajnie, w ukryciг, ukradkiem, chyłkiem, cichcem, tajemnie, potajemnie, niepostrzeżenie, cichutko (brałem również pod uwagę)

[12] zostawiłem zaimek osobowy „ja” w ostatnim wersie, wszędzie powyżej opuściłem

 

 

Wiersz napisany po przesłuchaniu piosenki:

 

https://www.youtube.com/watch?v=kRJIlENlWI0

https://www.youtube.com/watch?v=sp1Cfzl0INo

https://www.youtube.com/watch?v=-CPl-e1__uY

 

 

Walentyna Bielajewa

 

… Zawiążę tobie życie

 

Ja zawiążę tobie życie

Z puszystych moherowych nitek.

Ja zawiążę tobie życie,

Nie oszukam [1] ani jednej pętli.

Ja zawiążę tobie życie,

Gdzie witrażem [2] na polu modlitwy –

A życzenia szczęścia

W błyskach [3] prawdziwej miłości.

Ja zawiążę tobie życie

Z jowialnej [4] melanżowej przędzy. [5]

Ja zawiążę tobie życie

I następnie [6] z duszy obdarzę.[7]

Gdzie ja nitki czeszę? [8]

Nikomu nigdy nie powiem:

Choć [9] zawiązać [10] tobie życie,

Tajemnie [11] ja rozpuszczam swoją .

 

 

Пусть

по мотивам Беляевой Валентины ”…Я свяжу тебе жизнь”

 

Свяжи и по рукам и по ногам –

Пусть пропaдет,

Свяжи его язык, пусть не болтает ни слова –

Пусть какой-нибудь плывет

Далеко и мелко в разговорах –

Пусть связанный навсегда

И мест его поэмы

Никогда не искать, пусть болтает уязвимый!

Пусть!

 

23 марта, 2020

Andrzej Feret

 

 

 

 

Andrzej Feret
Andrzej Feret
Wiersz · 28 marca 2020
anonim
  • marzena
    Nareszcie jest, dziękuję! :-)
    To wspaniałe, że słowa, te cudowne nitki przędzy...pozwalasz na tkanie miłości Walentyny. Dziękuję serdecznie, jesteś cudowny. Marzena

    · Zgłoś · 4 lata
  • Andrzej Feret
    CC ...jeśli marzenia się spełniają,
    to moje marzenie właśnie...
    zawiązało się z jowialnej moherowej przędzy
    i witrażem na polu modlitwy...
    nieznośnie wrzaśnie
    wiesz, aż tyle szczęścia w niedzielne południe...
    nie zdołam odwdzięczyć się, nigdy
    nie zasnę...

    Niechcący znów piszę wierszem,
    powinnam przestać, bo kiedyś pęknę, jak mydlana bańka
    pchnięta podmuchem ciepłego wiatru,
    przeniosę myśli i umrę marnie
    we własnym teatrze...

    Bardzo dziękuję,
    naprawdę jestem wdzięczna po stokroć!

    Marzena Zięciak


    NN… rude bażanty nad wypychem,
    istotnie marzenie jasne …
    teatrem marzeń w dzisiejszej rzeczy samej przędzy
    akurat sprzecznie no tak modlitwy …
    w dobie obecnej
    zgoda, nie aż dwóch zdań w momencie paskudnym
    a jakże wdzięczyć co się nigdy
    nie zdarzy …

    perfidnie znów piszesz wierszem
    powodu szukam , bo świadomością, nie mydlana bańka
    dęta przypadkiem celowo wiatrem,
    bez racji umyślnie wpadniesz zawsze
    we własnym spektaklu …

    Bardzo dziękuję,
    Otwarcie piszesz w kontekście prawdy

    Andrzej Feret

    · Zgłoś · 4 lata