latolistki opuszczają kryjówki (wiersz)

Nie zatrzymuj motyli gdy płaczą

ich łzy to perły

schowane w fałdkach duszy

jedwabne podwiązki opadły na stopy

tancerki bez palców

zmęczonej walcem na tafli jeziora

wyłowione z dna

krople czystej przestrzeni

wróciły do mnie

wyszłam z labiryntu

dotykam

nawilżonych skrzydełek

bezbronne piszczą

nieustannie trzepoczą

na drodze leży cytrynek

ubłocony

weź go do ręki

on jest żywy, tylko trochę

brudny

wybudził się

...zmęczony