***(A gdybyś kiedyś)

Wiersz z 1. tomiku poezji „Kaligraficznie” – autorstwa Andrzeja Fereta

A gdybyś kiedyś spytała smutno,

W ten cień wczorajszych marzeń i wspomnień,

Takim byś była smuteczkiem wiernym,

W ziemi niczyjej z niczyich pragnień?

Smutnym westchnieniem rozjaśnię czerni,

W jutrzence tęsknej serce otworzę,

W kolorowanej wyśnionej bieli,

Z marzeń kroplami duszę ci stworzę.

Byś miała jutro takie jak pragnę,

I abyś wczoraj już zapomniała,

I wszystko miłe wyniosła z głębin,

Byś sobą całą mi już śpiewała.

Jeśli mnie czytasz to już uwierzysz,

O nic nie proszę - byś tylko była,

Z bliska, z daleka i twoich wspomnień,

Byś była jedną i byś tworzyła.

październik, 1990

Andrzej Feret

Oceń ten tekst

Ocena czytelników: Doskonały 1 głos

andrzej_feret

Wiersz · 7 kwietnia 2020

andrzej_feret

Marzenko,

nie wierzę, że za wiele, to tylko dwa wiersze, a mam ich ponad 1500 ...

· Zgłoś · 4 lata temu
marzena

Andrzej, ładnie. :-) Za wiele, jak dla mnie.

· Zgłoś · 4 lata temu
andrzej_feret

Powiem ci jedno

Nie mogę ci podarować Mariackiej Wieży,
Ni kwiatów kwiaciarek na placu,
Mogę ci dać malutkie gniazdo jeży,
Co z ranka samego rzewnie płaczą.

Nie dostaniesz ode mnie Muzeum Prado,
Ani też Luwru wszelakiej zawartości,
Mogę ci dać owieczkę całą gniadą,
I konika kudłatego mej zazdrości.

Nie podaruję ci żadnych Wysp Dziewiczych,
Ani też żadnej z Wielkanocnych,
Mogę ci upiec wspaniały placek z wiśni
I zaczerpnąć z wina mojej mocy.

Nie upoluję dla ciebie ryczącego lwa,
ani białego tygrysa w paski zimy,
Przyprowadzę do ciebie czarnego kota,
Abyś myślała ciągle o nim.

Nie upiekę dla ciebie nawet słonia,
Na małym rożnie w ogrodzie,
I powiem ci jedno, że nikt nas nie pokona,
I nikt nie wejdzie nam już w żadną szkodę.

12 grudnia, 2016

· Zgłoś · 4 lata temu
andrzej_feret

Ja, Marzenko, ale zaraz coś dodam ...

· Zgłoś · 4 lata temu
marzena

Ty to napisałeś?

· Zgłoś · 4 lata temu

Usunięto 3 komentarze