piosenka pogodzona (wiersz)

Ktoś pozamykał drogi do nieba,

drzewa jak stały tak stoją.

Wiedzą że trzeba, wszystkim nam trzeba

ich stoickiego spokoju.

Wszyscy próbują strasznie się nie bać,

więc anioł w nogach się mości,

wiedząc, że trzeba, że dzisiaj trzeba

anielskiej nam cierpliwości.

Gdy ranek smutki w szklankę rozlewa

słońce nad lasem rozbłysło,

wiedząc, że trzeba, bardzo nam trzeba

jasnego spojrzenia w przyszłość.

Ciągle ktoś pyta jak dziś się miewam

i jakoś mnie to nie złości,

wiem, że nam trzeba, dziś bardzo trzeba

przyjaznej nadtroskliwości.

Anioły, drzewa skończyły śpiewać,

słońce nad lasem się słania,

Wiedzą,że trzeba, czasem nam trzeba

lekkości ich przemijania.