Dwugłos pochodzi z tomiku poezji: "Rozmowy liryczne i poezje – część 2" Autorów:
Pół na pół
Znowu czule, znów radośnie rozświeciło tobą kłamstwo,
Niby szczęścia, niby wybór, niby z tobą pół na serio,
I ponownie, delikatnie, razem kłamać niepewności,
Krzywić, łamać, nieznajoma i znów błąkać się w pół serio,
A bezdroża skrzyżowania zostawiły drogi wybór,
I uczucia pozostały a my drogą sami wolni,
Nieznajomość pocałunku - oszczędzali po kryjomu,
Na daremnie, tylko tyle, zawsze było pół na pół,
Pół to zdrada, a pół radość, pół przyczyna i pół wina,
Ja połowa gdzie ty kiedyś w połowicy zdrada żywa,
I nie wiedzieć, że w złych radach komuś szczęście łezką płonie,
Cierpieć, patrzyć i boleśnie, kłamać, zwodzić i ponownie,
Decydować za pół ciebie, za pół wiary i pół kłamstwa,
W drogach palić, szukać znowu tego złego skrzyżowania,
I nie stracić nic co kiedyś było kiedyś mą połową,
Wszystko było mą decyzją, ty pół jesteś, ja pół słowo.
Andrzej Feret
dzielić z tobą pół na pół...
- z inspiracji Andrzeja Fereta „Pół na pół”
ciąg trudności mi przyświeca
chciałabym podzielić równo
pasmo udręk przyobiecań
niepewności samolubność
jak podzielić nieznajome
linie łamać krzywić szczęścia
i czyj będzie nasz potomek
skoro sam jest już po przejściach
co z pocałunkami zrobić
komu pisać sądne zdrady
kłamstwo nowe kłamstwo żłobi
pół na pół nie daję rady
przecież jeszcze pozostaje
nieznajomość nadaremna
jak podzielić na pół zdanie
w którym szukasz błądzisz ściemniasz
"decydować za pół ciebie
za pół wiary i pół kłamstwa" *
jak postąpić sama nie wiem
pół na pół zabieram w zastaw
Mona
