Więc nie pozwól - Andrzej Feret

Wiersz pochodzi z 2. tomiku poezji pt. „Kaligraficznie II” autorstwa Andrzeja Fereta:

Więc nie pozwól

Gdybyś jeszcze nie umarła,

A umierać do mnie przyszła,

Zgarnij sobą światła grania,

I napiszmy w listach wiersza,

I napiszmy abym z ciebie,

Wciąż całował pośród drogi,

I napiszę tak dla ciebie,

Bym był z tobą zawsze drogi,

Bym był w wierszu ukochany,

Byś mi wiesze przytuliła,

Abym zawsze wybierany,

W słowach i uśmiech w chwilach,

I bez cienia nam tułaczom,

Jeno w cieniach namiętności,

Bym nie umarł sam w rozpaczy,

Abym zabrał miłość śmierci.

Więc nie pozwól siebie ranić,

Czasem, którym ktoś nas trzyma,

Wyrzuć z siebie czas kajdany,

W świecie, który nie umiera.

listopad, 1993

Andrzej Feret