* * * (Obecność twoja mnie czasem zniewala) (wiersz)

Wiersz z 3. tomiku poetyckiego pt. „Wiersze Kaligraficznie III – Ptasie pióro”, autorstwa Andrzeja Fereta:

http://www.astrum.wroc.pl/pokaz_ksiazke.php?isbn=9788365930149&kat=k@

*  *  * (Obecność twoja mnie czasem zniewala)

Obecność twoja mnie czasem zniewala,

I dopada w liryczności moje szczęście,

W nagości powabu mnie całego zbiera,

I we wstydzie koloruje szczęście.

Bezwstydnie ty cała sroma,

Ale kiedy mam ciebie owinąć,

Poezją jesteś taka sobą szalona,

Iż bym cały tobą westchnął, zginął.

Boś szalona była i taka nie obca,

Jaką przeciągle mam ciebie przy sobie,

I taka czysta i smutnie radosna,

Taka byłaś wtedy ma dziewczyno –

W słowie…

Pośrodku milknących nutek niespokojnych,

Pośrodku małomównych westchnień,

Pośród miodów lipcowych, wonnych,

Pośrodku naszych wiśni.

kwiecień, 1994

Andrzej Feret