chwilowa amnezja

piszę do ciebie list
choć jestem zmęczona i śpiąca
nie słyszę już ptaków

zasnęły
w gniazdach nakarmione sobą

nieśpiesznie oddychają

smutna jestem od miesiąca
czekając zgubiłam czułe wątki
kłębków wełny z lamy

na sweter gdy chłód ogarnie
twoje ramiona
albo czapki gdy rozboli głowa

taka na w pół przytomna
patrzę na fotografie
rysy twarzy zatroskanej rozłąką

wiem dobrze wiem
kilometry światłowodów niosą
linijki naszego ciepła

uwielbiam zasypiać
kiedy opowiadasz bajki
o gorących motylach