bez obietnic

piszę i oddaję smak ulatującej chmurki

jakby deszcz nagle zbierał

jakbym uwierzyła

zbieram myśli w nocy

zapakowane w kieszeń na dzień dobry

dzień taki sam jak wczoraj
niesprawiedliwe obietnice

każdy przeżył już swoje
iluzja tworzy nadzieję

obudzić śpiące krasnoludki
zapatrzeć zawierzyć że istnieję

rozwieszona pomiędzy biegunami

nadal łatwowierna i głupia