Na stromiźnie dna (wiersz)

,,zaglądające w oczy, żebrzące jej ciepła." chyba raczej żebrzące pieniędzy, widziałam taką sytuacje. Matka umarła, nigdy za życia nie pozwoliła tknąć syna. Bił ją, pijany demolował mieszkanie, taka sierota społeczna. Powinni go zabrać na przymusowe leczenie. Nie w tym kraju. Nie w Polsce! Przecież to norma, że chłop pije i bije. Wręcz jakby tradycja narodowa. Przyzwolenie społeczne, nikt nie zareaguje. Kobieta chodziła z rękoma w gipsie, podbite oczy, powyrywane włosy, no maskara. Zresztą, sama nic nie zrobiłam...właśnie? Najlepiej zamknąć oczy i udawać, że to nieprawda. Dopóki nas nie dotyczy...

Tak dla przypomnienia - 27 września 2015 r.
Miało miejsce publiczne nawoływanie do nienawiści, podczas zgromadzenia pod hasłem - W obronie chrześcijańskiej Europy.
Prokuratura Rejonowa dla Wrocławia Starego - Miasta, skierowała sprawę do sądu - szerzenie wrogości do muzułmanów z uwagi na ich przynależność wyznaniową oraz wobec osób czarnoskórych z uwagi na przynależność rasową. Po trzech miesiącach wycofała akta z sądu. 28 kwietnia 2017 r. Prokurator Okręgowy umorzył śledztwo, powołując się na doktrynę i orzecznictwo, na temat wolności wyrażania opinii i publicznego ujawniania własnych poglądów. To tylko jeden z trzydziestu opisanych przykładów. Jak wygląda ta chrześcijańska Polska?
Jak w wierszach Wiesławy? Cytra mogłaś użyć bardziej wyrazistych form przekazu, zobacz sama, przecież wolno nam Polakom nienawidzić! W imię miłości do Boga, oczywiście!

/Dusza mi szeptała, że wrócę do źródła, ale nie słuchałam,
różne duchowe nauki poznawałam, wreszcie zrozumiałam,
że tylko dusza zna całą prawdę o życiu, jak i naturze Boga.
gdybym miała tą wiedzę, dawno zniknęłaby z serca trwoga./

Pani Wiesława wie, jak żyć!
Jestem tolerancyjna, zastanawiam się nad kolejnym wersem

/Bądź więc bardziej otwarty
po cóż ta zasłona
potrafię wiele zrozumieć
otwarte me ramiona.
Nie tylko one,/ nadal jestem tolerancyjna :)

/dziś będziesz mieć pazury w ogniu
popatrzysz na kogoś chciwym okiem
i rwać się do czegoś będziesz
mieć wciąż na kogoś ochotę/

hm...co my tu mamy? zaangażowanie? czy chrześcijanin tak powinien postępować?

Cytra bardzo Cię przepraszam, naprawdę bardzo. Poniosło mnie. Tylko ten tytuł Twojego wiersza, zagotował moje myśli.

,,Na stromiźnie dna"
Na srtomiźnie obłudy i fałszu.

Dziękuję za tak obszerny komentarz. Daleko mi do Szymborskiej ale staram się pokazywać realny świat w formie wierszy.