Chmury

Konrad Koper

Leżąc na trawie podziwiałem obłoki.

Duch mego dzieciństwa nadał im

milion znaczeń.

 

Dziś chmury są monotonne.

 

Choć nigdy nie oglądamy tego samego nieba.

- Zgodziłby się Heraklit.

 

 

Konrad Koper
Konrad Koper
Wiersz · 3 czerwca 2020
anonim
  • marzena
    Jesteś niesamowitym poetą, znów napiszę opowiadanie :)

    · Zgłoś · 4 lata