Literatura

Chmury (wiersz)

Konrad Koper

Leżąc na trawie podziwiałem obłoki.

Duch mego dzieciństwa nadał im

milion znaczeń.

 

Dziś chmury są monotonne.

 

Choć nigdy nie oglądamy tego samego nieba.

- Zgodziłby się Heraklit.

 

 


wyśmienity 2 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
marzena
marzena 4 czerwca 2020, 12:00
Jesteś niesamowitym poetą, znów napiszę opowiadanie :)
przysłano: 3 czerwca 2020 (historia)

Inne teksty autora

Piekło
Konrad Koper
Misja
Konrad Koper
Pierwszy wykład
Konrad Koper
Poezja nieraz …
Konrad Koper
Logiczna baśń
Konrad Koper
Kula…
Konrad Koper
Orzeł
Konrad Koper
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca