Współuzależnienie (wiersz)

to trudne decyzje, trudne dla matki...jednak dobre rady w takim przypadku są bezcelowe, rozsądek bardzo często gubi się w tych matczynych odruchach, życie...

Czołem, Cytra.
Mimo, że wiersz traktuje o sprawach emocjonalnie bardzo trudnych, właściwie najtrudniejszych, udało Ci się utrzymać go we wzglednie czystej formie. Bardzo dobrze wypada tutaj estetyczna oszczędność białego, ale nieźle zorganizowanego tekstu. Przeczyściłbym go trochę i zastanowił się nad tytułem. Obecny jest, w moim odczuciu, po pierwsze zbyt oczywisty, po drugie zewnętrzny. Słowo "współuzależnienie" pochodzi z innego areału mowy, jest naukową abstrakcją opisującą zjawisko. W wierszu nie ma zjawiska, obiektu, mechanizmów. Jest bezradność, ból, świadomość i samotność. Jeśli chcesz o tym wierszu jeszcze porozmawiać, daj znać, zaproponuję Ci niewielkie zmiany w układzie wersów i kilka drobnych cięć. Pozdrawiam serdecznie. Paweł