reset (wiersz)

zatrzymali świat  reset trwa
opadły kurtyny z nimi mgła
nienawiść między ludźmi
zmieniam w iskry miłości

pandemiczny obraz dnia
zastygły czas w kamiennych łzach
wyciągam drżącą dłoń 
w sercu lęk ściska mnie

wielki świat małym się stał
czerwona róża w żółty piach
pilot nie odleciał przeszył go strach
zamknięty świat trwa reset

pandemiczny obraz nocy
w znoju trudzie usypiam
mój syn stracił nadzieję
córki wznoszą lament

wielki reset trwa torują drogę
zło wypuszcza korzenie do dna
odbijam się od ścian
wypity alkohol 

niepowrotne wspomnienia