kwiaty (Wiersz z serii Boski Chór) (wiersz)

kochanemu dziewczyno dałaś fotografię
tam uczucia tuliły twoje prawowierne
na stoliku drewnianym są do dzisiaj kwiaty
szumi w ramkach miłego obraz nie pośmiertny

smutną myślą otulasz bezsłowność namiętną
wdzięcznie i nie bezdomnie ciężkim opowieściom
a na drewnianym grobie ciągle cienie płoną
ścielą świece ogniami niepokorne błyszczą

jedną miłość wciąż tworzy jeden aktor cudu
wiatrem mądrym tęsknoty kamieni przywieje
drżącą zjawą otula dziewczynę zdyszaną
jeszcze chwila ten moment ciągle nie zapomni

Andrzej Feret

Z serii Boski Chór ja i 6 Pań, napisaliśmy razem około 800 wierszy w ciągu 2 lat. Paniom poetkom serdecznie dziękuję.