Literatura

letnie przesilenie (wiersz)

Marzena

 

zmarł tato mojego
przyjaciela, pamiętam jego rubaszny

uśmiech i duże dłonie

wczoraj na wsi pochowali dwóch pijaczków

w upale zbierali jagody
moje paznokcie w kolorze soczystej wiśni
nagle krwawią


łzy wypełniają kałuże, wycieram koszulą

dojrzałe napuchnięte czerwienią owoce

 

nie jem jagód

chyba się ich boję, są takie czarne

 

życie może odmienić jedna chwila

lub jedno lato

 

….


dobrych chwil nigdy nie jest za dużo
tego lata burze są złowieszcze


między zwrotnikami czas kobiet pachnie bawełną

przeplatają wikliną kosze pełne owoców

drzewa manchineeli 

 

deszcz nie wypłucze 

nadmiaru słońca w zenicie, czas jest uniwersalny

przegrzanie latem zabija wszystkie uczucia


 

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
marzena
marzena 3 lipca 2020, 11:04
youtu.be/_4Cswp7smQ0
przysłano: 2 lipca 2020 (historia)

Inne teksty autora

może dzisiaj
marzena
M
marzena
linie papilarne
marzena
Mendoza
marzena
jaskółki c.d.
marzena
Jaskółki
marzena
– mein schatz
marzena
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca