gra w zielone (wiersz)

bawmy się razem jak
cztery słonie, zielone słonie
każdy z kokardką na ogonie

wiem, ten garbaty kocha jak wariat
łaciaty obiecuje cuda

zasypiam na różowym fotelu
z koniczynki odrywam liście
wróżka kłębuszka

przepowiada że

sierpień przyniesie porcelanowe
winogrona

takie jak lubię
soczyste
- czy wierzę w bajki?
- ja kocham słonie
jeden wciąż patrzy

jak słaby płomień tli moje usta
dłonie i oczy
może i w ogień chce za mną
skoczyć
gdzieś w tych rozterkach
wspominam chwile
gdy byłeś wierszem, wersem
wiosennym

- mówisz na łące, zielonej
gdzie miękko od traw i kaczeńce
dotknę uniesione we wzruszeniu ramiona
oczy będą załzawione
ale pełne, nareszcie pełne