i dziś zbieram płatki... (wiersz)

kwiat zwiędnie z czasem 

i kolor zmieni

i cóż dusza powie

skoro

moje płatki rosły za życia na grobie

twoje ego zawsze przodem

moje kroki bokiem i daleko z tyłu

a -  sen przynosi baczność

nie odmienisz

nie zawrócisz

żal odpłynie

spokój pisze i kwiat leży

tyle mogę

i spoczywaj z Bogiem