jeden (wiersz)

jeden Bóg
jedno imię miłości

w duszy płonie ogień świec

jasne światło

na dłoni przynoszę
padam do stóp

potrzebuję przebaczenia
potrzebuję otuchy słów

sercem podzielę się z wami

nie potrafię wyrazić siebie

przepraszam po prostu
w gardle zaschłe utknęło słowo

dzień opustoszył uczucia gdzieś od środka
zabiera do siebie coraz więcej osób

wybacz że nie umiem się modlić
źle z tym żyć
jeszcze gorzej zasypiać i budzić się