wiersz z popielnika (wiersz)

to nie jest zwykła partia szachów

a więc kochana miej na względzie

podszytym odrobiną strachu,

że drugiej takiej już nie będzie

Ja jestem pionkiem ty królową

a wokół pełno braku twarzy,

ciebie ubrali w kość słoniową

mnie zbroja we wrażliwość parzy.

Lecz zanim jakiś bystry goniec

przyniesie wieść o mojej śmierci

niech w twoim sercu ogień płonie

złożony z krótkich prostych wierszy.

Niech konik będzie snem cykady,

niech wieża będzie snem tajemnic,

pan król niech będzie pewien władzy

a ty bądź ze mną. Przy mnie. We mnie...

Niech małe bitwy sobie płyną,

niech przypinają epolety,

a ty przez chwilę bądź dziewczyną

co uwierzyła w sen poety.

To nic, że zaraz ktoś pomyśli:

Po co nam pionek? Dać za wieżę!

Przecież przez chwilę kochaliśmy

i tego król nam nie zabierze.