paneptikum (wiersz)
Marzena
nie jestem kobietą
Bóg stworzył moje piersi
Chromosomy ukształtowały waginę.
Instynkt to dzieci, to dar
niezaprzeczalny
mogę być mężczyzną
ponad rasą, która określa drapieżne
cykady skupiające uwagę na wabieniu
samców
ty chcesz ust
szminki
a może chcesz siebie
bo przejrzysz się we mnie
wczorajszy, dzisiejszy
bo wierzysz w zmartwychwstanie
dziś nie masz nóg
jestem twoimi stopami
nad grobem stojąc
kim jestem
przerośniętą łodygą
we mnie jest bóg
pamięć i wojna
kim jesteś
dobry
1 głos
przysłano:
16 sierpnia 2020
(historia)
przysłał
marzena –
16 sierpnia 2020, 08:11
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
Moje jest inne. Pisząc to słowo nie miałam kiedyś pojęcia o jego pochodzeniu. Więc paneptikum jest moje.