skórki pomarańczy (wiersz)

jeszcze pachną

rozgrzane motyle, werbeny

chciałyby oddać ciepło
zanim zasną



śnisz, czy wstajesz
bo już ranek,
nie wiem

czy tylko jesień żegna lato
czy ja odchodzę
zapominając o istnieniu

czterech pór roku dacie urodzenia i

świerszczach które

nareszcie mówią

prawdę
- głupia ta szaruga, wieczne żale skomlenie

szukanie jabłek

zgniłe leżą w sadzie
bez szansy

na szarlotkę
jedz, w życiu mało co pachnie pieczonym

jabłkiem

*********

podaruj mi siebie
jesienią
pozwól o niej zapomnieć
jeszcze tli się letnie
popołudnie
dni będą krótkie
wieczory wypełnią
chłodem
nasze szuflady szafy
których nie otwieramy
obawiając się wspomnień

może spojrzę na twoją
fotografię na uśmiech

jeszcze pachną
rozgrzane motyle,
werbeny
chciałyby oddać ciepło
zanim zasną

na stole skórki od
jabłek
wyschły, proszę
zostaw je na parapecie
zrobię herbatę z
cynamonem

śnisz, czy wstajesz
bo już ranek, a ja wciąż
nie wiem

czy tylko jesień
żegna lato
czy ja odchodzę
zapominając o istnieniu

czterech pór roku
dacie urodzenia i
świerszczach które

nareszcie mówią
prawdę
- głupia ta szaruga,
wieczne żale skomlenie
szukanie jabłek

zgniłe leżą w sadzie
bez szansy

na szarlotkę
jestem twoim cukrem