***

Przechodzą czasy rozpędzone

jak lokomotywa przeznaczenia

w otchłani oddalonych myśli

w przestworzach zagubienia

i tylko promyk wyobraźni

na grzbiecie trudów tej wyprawy

odchodzi z wiatrem w zapomnieniu

wśród opadających chwil

jesienią w kroplach deszczu

nad wodospadem spadających wspomnień

w marzeniach które mogły nadejść

ale utknęły gdzieś wśród chmur

w kolebce utracone

w jeziorze niezliczonych snów.